Nicolas  : Bonjour, je suis docteur Nicolas, Vous êtes Madame Stéphanie ?

Stéphanie  : Oui, docteur.

Nicolas  : Qu’en pensez- vous, docteur Legrand ?

Maman  : Voyons… Je crois que c’est le foie. Trop de bonbons.

Nicolas  : Et vous docteur Marie ?

Marie  : Ça brûle !

Nicolas  : Hou là la ! Ça va mal. Je crois qu’il nous faut un traitement spécial.

Marie et la maman  : Le traitement spécial ?!

Anna  : Vous avez demandé mon traitement spécial ?

Stéphanie  : Anna, ma copine.

Anna  : Je vais soigner cette petite, mais à la maison.

Marie  : A la maison ? Ce n’est pas trop tôt ?

Stéphanie  : Ouais, je vais à la maison en ambulance !

Marie  : N’importe quoi. On n’a pas le droit.

Nicolas  : Et, moi, je conduis. BROUM. BROUM ….

ნიკოლა : გამარჯობა, მე ექიმი ნიკოლა ვარ, თქვენ ქალბატონი სტეფანი ხართ?

სტეფანი : დიახ ექიმო.

ნიკოლა  : რას ფიქრობთ ექიმო ლეგრან?

დედა : ვნახოთ... მგონი ეს ღვიძლია, ბევრი კანფეტის ბრალია...

ნიკოლა : მარი ექიმო, თქვენ რას იტყვით?

მარი : იწვის!...

ნიკოლა : ო,ო,ო, ცუდადაა.. ვფიქრობ სპეციალური მკურნალობა ესაჭიროება.

მარი და დედა : სპეციალური მკურნალობა?!

ანა : თქვენ ითხოვეთ სპეციალური მკურნალობა?

სტეფანი : ანა, ჩემი მეგობარი.

ანა : მე ვუმკურნალებ ამ პატარას, ოღონდ სახლში.

მარი : სახლში? ჯერ ძალიან ადრე ხომ არ არის?

სტეფანი : ვაშაააა! სახლში სასწრაფოს მაქანით წავალ!

მარი : რა სისულელეა? არ შეიძლება.

ნიკოლა : მე ვატარებ, ბრ, ბრ...