Nicolas : Bonjour, je suis docteur Nicolas, Vous êtes Madame Stéphanie ?
Stéphanie : Oui, docteur.
Nicolas : Qu’en pensez- vous, docteur Legrand ?
Maman : Voyons… Je crois que c’est le foie. Trop de bonbons.
Nicolas : Et vous docteur Marie ?
Marie : Ça brûle !
Nicolas : Hou là la ! Ça va mal. Je crois qu’il nous faut un traitement spécial.
Marie et la maman : Le traitement spécial ?!
Anna : Vous avez demandé mon traitement spécial ?
Stéphanie : Anna, ma copine.
Anna : Je vais soigner cette petite, mais à la maison.
Marie : A la maison ? Ce n’est pas trop tôt ?
Stéphanie : Ouais, je vais à la maison en ambulance !
Marie : N’importe quoi. On n’a pas le droit.
Nicolas : Et, moi, je conduis. BROUM. BROUM ….
ნიკოლა : გამარჯობა, მე ექიმი ნიკოლა ვარ, თქვენ ქალბატონი სტეფანი ხართ?
სტეფანი : დიახ ექიმო.
ნიკოლა : რას ფიქრობთ ექიმო ლეგრან?
დედა : ვნახოთ... მგონი ეს ღვიძლია, ბევრი კანფეტის ბრალია...
ნიკოლა : მარი ექიმო, თქვენ რას იტყვით?
მარი : იწვის!...
ნიკოლა : ო,ო,ო, ცუდადაა.. ვფიქრობ სპეციალური მკურნალობა ესაჭიროება.
მარი და დედა : სპეციალური მკურნალობა?!
ანა : თქვენ ითხოვეთ სპეციალური მკურნალობა?
სტეფანი : ანა, ჩემი მეგობარი.
ანა : მე ვუმკურნალებ ამ პატარას, ოღონდ სახლში.
მარი : სახლში? ჯერ ძალიან ადრე ხომ არ არის?
სტეფანი : ვაშაააა! სახლში სასწრაფოს მაქანით წავალ!
მარი : რა სისულელეა? არ შეიძლება.
ნიკოლა : მე ვატარებ, ბრ, ბრ...