დააწკაპუნე და უყურე ფილმს.
Maman : Mais où est donc Nicolas ?
Stéphanie : Ah, je ne sais pas. Il est parti se balader.
Maman : On va le chercher ! Nico !
Stéphanie : Bon alors…!
Maman : Nicoo
Stéphanie : Nicolas… Voila
Statue : Bonjour, je suis Nodar Doumbadzé, incarné dans mon personnage.
Nicolas : Ça alors, une statue qui parle ?
Statue : Oui, mais toi seul peux m’entendre.
Nicolas : Ah, bon ? Je m’appelle Nicolas.
Statue : Tu n’es pas assez grand pour être seul. Quel âge as- tu ?
Nicolas : Douze ans.
Statue : Papa et maman te cherchent peut- être ?
Nicolas : Oui, mais je suis assez grand. Je ne ferai pas de bêtises.
Statue : Non, je ne crois pas. Ils s’inquiètent.
Nicolas : Monsieur, vous êtes mort ou pas ?
Statue : Oui, mais je suis immortel dans le cœur des gens grâce à mes livres.
Nicolas : Vous écrivez des polars ou des romans d’amour ?
Statue : J’écris des livres pour les enfants.
Nicolas : Super !
Statue : Maintenant, va voir tes parents.
Nicolas : Bien, Monsieur Doumbadzé. Au revoir.
Statue : Au revoir, petit bonhomme.
Nicolas : Je lirai vos livres !
დედა : კი, მაგრამ, ნიკოლა სად არის?
სტეფანია : არ ვიცი, სასეირნოდ წავიდა.
დედა : მოვძებნოთ! ნიკო!!!
სტეფანი : მაშ კარგი...
დედა : ნიკო.....
სტეფანი : ნიკოლაა... აიი
ქანდაკება : გამარჯობა, მე ნოდარ დუმბაძე ვარ, ჩემს პერსონაჟში გარდასახული.
ნიკოლა : ვააა, ქანდაკება, რომელიც ლაპარაკობს?
ქანდაკება : კი, მაგრამ მხოლოდ შენ შეგიძლია ჩემი გაგება.
ნიკოლა : ა, მაგარია, მე ნიკოლა მქვია.
ქანდაკება : არც ისე დიდი ხარ, რომ მარტო იყო, რამდენი წლის ხარ?
ნიკოლა : 12 წლის.
ქანდაკება : დედა და მამა გეძებენ ალბათ..
ნიკოლა : კი, მაგრამ მე საკმარისად დიდი ვარ. სისულელეებს არ ჩავიდენ.
ქანდაკება :არა, არა მგონია, ისინი ნერვიულობენ.
ნიკოლა : ბატონო თქვენ მკვდარი ხართ თუ?
ქანდაკება : დიახ, მაგრამ ხალხის გულებში მე უკვდავი ვარ ჩემი წიგნების წყალობით.
ნიკოლა : თქვენ დეტქტივებს წერთ თუ სასიყვარულო რომანებს?
ქანდაკება : მე ბავშვებისათვის ვწერ წიგნებს.
ნიკოლა : მაგარია!
ქანდაკება : ახლა წადი, მშობლებთან დაბრუნდი.
ნიკოლა : კარგით, ბატონო დუმბაძე, ნახვამდის.
ქანდაკება : ნახვამდის, ბიჭუნავ.
ნიკოლა : მე წავიკითხავ თქვენს წიგნებს!
