Nicolas : Bouf !!!
Maman : Arrête! Cet enfant me faira mourir.
Anna : Ça c’est ma maman...
Maman : Viens.
Anna : Mon Papa... Il travaille…
Maman: Tais-toi un peu et puis sois sage, mon enfant !
Mamie Laisse-la petite. Viens mon chou.
Anna : Mon papa a une mère, ça c’est ma mamie, elle est la meilleure
Ça c’est la famille.
Anna : Ma mamie elle m’apporte des bonbons, des gâteaux, des cadeaux et des œufs au chocolat.
Mamie : Tiens ma cocotte…
Anna : Eh, un bonbon ! Merci mamie.
Mamie : Et pour toi mon bout de sucre…
Nicolas : Merci mamie.
Maman : Tu les gâtes trop maman.
Anna : Ça c’est mon frère, on est dans un parc, alors on fait la course ?
Nicolas : Oui ! Pourquoi pas !... J’ai gagné ! On saute ?
Nicolas : Oui… On joue au cache-cache ?
Anna : Oui…
ნიკოლა : ბუუუ
დედა : გაჩერდი! მომკლავს ეს ბავშვი!
ანა : ეს დედაჩემია!
დედა : მოდი.
ანა : მამაჩემი.. ის მუშაობს.
დედა : გაჩუმდი ცოტა და ჭკვიანად იყავი, შვილო!
ბებია : შეეშვი პატარას, მოდი ჩემთან ჩემო კარგო...
ანა : მამაჩემს ჰყავს დედა, ეს ბებიაა, ის საუკეთესოა!
ეს ოჯახია.
ანა : ბებოს ჩემთვის მოაქვს კანფეტები, ნამცხვრები, საჩუქრები და შოკოლადის კვერცხები.
ბებია : აი ჩემო საყვარელო! აიღე
ანა : კანფეტიი! გმადლობთ ბებო!
ბებია : ეს კი შენთვის, ჩემო ტკბილო!
ნიკოლა : გმადლობთ ბებია!
დედა : დედა, ბავშვებს ძალიან ათამამებ!
ანა : ეს ჩემი ძმაა, ჩვენ პარკში ვართ. გინდა ვირბინოთ?
ნიკოლა : რატომაც არა!... მე მოვიგე!.. გინდა ვიხტუნოთ?
ნიკოლა : კი... და დამალობანა ვითამაშოთ?
ანა : კი...